It's a dream yet a big time struggle for me to write a decent poem. Yes, I admire poets because of their ability to weave out colorful, imaginative, and even fancy words to come up with their own "story." But I admire more poets whose choice of words remain simple and comprehensible yet can still produce a good damn poem! I wish that I'd be like them someday. But for now, let me share two compositions I made last night, thanks to my inspiration who never fails, as my friend Dez said, to bring out the struggling poet in me.
PAKIUSAP
Sa iyo'y hindi na magpipilit,
ngunit anong magagawa
kung ako'y sadyang makulit?
'Wag mabahala hindi ako ngangawa.
Sapagkat anung mapapala
kung ako nama'y iyong di pansin
maliban kung ulo'y lagyan ng bala
o magpatiwakal sa punong Akasya sa may hardin.
Hindi ako nagmamakaawa
ako'y hindi din nababaliw.
Gusto ko lang ang iyong pagunawa
intindihin mo naman sana ako kahit minsan, giliw.
 |
| http://www.clearskinsecrets.com |
There goes my first poem in Filipino hehe. Honestly, I enjoyed writing poem in the said language more since it's more dramatic, at least that's what I think. Anyway, my second piece, I believe, is the cutest poem I ever made in my entire life. Or maybe it's just me?hahaha here it goes:
RICE TOPPING
Kinuha ko ang natirang adono
na aming ulam simula pa tanghali.
Hinimay ng matiyaga't mabusisi
upang magmukha itong marami.
Sa mainit na mantika
sila'y nagsimulang magsilanguyan
inaantay na maging kulay brown
hudyat na ito'y tustado na.
Panandaliang ko silang inahon
mula sa kawali ng kasalanan
upang hayaang lumamig, masala, at humiwalay
ang nanikit na mantika.
Sunod na ibinuhos sa kawali
isang bandehadong bahaw na kanin
malamig at nananatiling maputi
ngunit dahan-dahan sa paghawak
ito'y buhaghag na kanin.
Unti-unting nanilaw
kaninang maputing kanin.
Kaunting halo at dagdag pa ng toyo't asin
kanin ay biglang nangitim.
Di tulad ng bahaw na sinaing
itim na kanin ay maalat at mainit.
Muli kong ibinalik
tustadong hinimay na adobong baboy sa kawali
at pumatong sa naghihintay na itim na kanin
saka muling hinalo upang magkakilanlan
butil sa piraso, piraso sa butil.
 |
| http://farm4.static.flickr.com/3191/2583526565_4163662982.jpg?v=0 |
ako rin, gusto ko yung simpleng mga tula na may tugma. wala lang. hehe. ayus yung pakiusap! may naalala ako tungkol sa pagiging dedma at pagpapatiwakal. haha.
ReplyDeletenaisip ko lang, maaari rin namang maging inspirasyon ang matitinding damdamin. i believe this is all on you. magaling ka magsulat kaya nakagawa ka ng mga tula out of your emotions. wag na magbigay pugay sa mga walang kwentang nilalang. LOL. naniniwala akong this is all on you. labo ba? eexplain ko sayo sa text if needed. haha!
at yung adobong fried rice, ang kulit. akala ko naman may kinalaman pa rin sa unang poem. o meron nga ba? hindi lang talaga siguro ako poetic kaya di ko nakonek? haha.
i love it ah, simpleng tula na may tugma. bakit kasi gamit gamit pa ng fancy words?booooo!
ReplyDeletehay ewan ko ba pero based on experience talaga e kapag sobrang depress ako dahil dun e nakakagawa ako ng mga "ka-tulaan" haha ewan ko dun
dapat about fried rice yan (which is may connect na naman sa kanya) kaya lang mas naisip ko mas maganda ata kung yan na lang kasi bihira sa fried rice ang may "tustadong hinimay na adobong baboy" lol
ah, so it boils down to the adobong BABOY? haha. di ko kasi alam yung mga sinisignify mo eh. oh wells, it's still good. keep it up! :)
ReplyDeletenope!it's the supposed fried rice ala madie na dapat theme nung poem pero for strange reasons di ko alam bakit naging ganyan ahahaha siguro dahil gumawa ako ng adobo flakes last week haha
ReplyDelete